WSOP Champions
WSOP erfgoed
WSOP Champions
Er is een reden waarom de World Series of Poker (WSOP) de meest prestigieuze naam in het spel is - vanwege zijn geschiedenis.
Gedurende meer dan drie decennia voor de "Poker Boom" jaren in het midden van de jaren 2000, was de WSOP dé plek voor pokerspelers. Het idee voor de WSOP ontstond in 1969 toen Tom Moore en Vic Vickrey de beste spelers ter wereld uitnodigden voor de Texas Gamblers Reunion in het Holiday Casino in Reno, Nevada.
In die tijd werden er alleen cashgames gespeeld en toen Benny Binion, eigenaar van Binion's Horseshoe, de actie observeerde, kreeg hij een idee - om een jaarlijks evenement te houden in zijn tent in Las Vegas. Nadat hij met Moore en Vickery had afgesproken dat ze niet van plan waren om nog een reünie te houden, kreeg Binion hun zegen om de show naar het zuiden te brengen.
In 1970 werd de WSOP zoals de wereld die kent geboren, nou ja, een soort van. Dat eerste jaar nodigde Binion zeven van de beste spelers ter wereld uit om mee te doen - Doyle Brunson, Johnny Moss, Sailor Roberts, Crandell Addington, Carl Cannon, Puggy Pearson en "Amarillo" Slim Preston. Opnieuw speelden ze alleen cashgames en op het einde werd hen gevraagd om te stemmen op wie zij de beste speler vonden.
Niet verrassend stemde iedereen op zichzelf. Binion vroeg toen om een tweede stemming met de voorwaarde dat ze op een andere speler moesten stemmen. Moss kreeg de meeste stemmen en werd de winnaar van de eerste jaarlijkse WSOP, met als prijs een zilveren beker.
Na die eerste bijeenkomst stelde een verslaggever voor dat Binion het wat pittiger zou maken door de spelers te laten strijden in iets met een begin, midden en einde. Cashgames pasten daar niet echt bij, maar een freezeout-toernooi wel. Dus in 1971 legden een half dozijn spelers $5.000 neer om zich in te kopen voor het eerste WSOP-toernooi (het volgende jaar werd het $10.000 en sindsdien is het nog steeds de buy-in). Verbazingwekkend genoeg won Moss opnieuw met $30.000.
Vanaf dat moment groeide de WSOP jaar na jaar. Al snel werden er extra toernooien aan het schema toegevoegd en in 1976 werd de zilveren beker afgeschaft ten gunste van de nu felbegeerde bracelet (hoewel iedereen die van 1970-75 een WSOP-toernooi won nog steeds wordt beschouwd als "winnaar van een bracelet").
Al meer dan 50 jaar is het winnen van de WSOP Main Event (AKA "The Big One") de droom van elke pokerspeler. Twee spelers hebben de WSOP drie keer gewonnen, Moss en Stu Ungar, terwijl Doyle Brunson en Johnny Chan de WSOP twee keer wonnen. Alle vier deden ze het back-to-back.
WSOP Main Event kampioenen
Hier is een overzicht van iedereen die zijn naam in de pokergeschiedenis heeft geschreven door de WSOP Main Event te winnen:
1970 & 1971 - Johnny Moss
De WSOP van 1970 werd beslist door de spelers en Moss werd de kampioen. Het jaar daarop versloeg hij een veld van zeven spelers en won het toernooi voor $30.000.
Winnende hand (1971): Pocket zessen
1972 - Amarillo Slim Preston
Een dozijn spelers stond gepland om te spelen in 1972, maar lucratieve cashgames hielden vier van hen weg. Zodoende deden alleen Jimmy Casella, Roger Van Ausdall, Johnny Moss, Jack Straus, Crandall Addington, Doyle Brunson, Puggy Pearson en Amarillo Slim Preston mee met een verhoogde buy-in van $10.000 om mee te doen. Uiteindelijk versloeg Amarillo Slim Puggy in heads-up en won de titel voor $80.000.
Winnende hand: K♥J♦
1973 - Walter "Puggy" Pearson
Nadat hij het jaar daarvoor tweede was geworden, kreeg Walter "Puggy" Pearson in 1973 zijn revanche toen hij een veld van 13 spelers versloeg en het toernooi won voor $130.000. Hij deed dat door Johnny Moss heads-up te verslaan. Het was Pearson's derde overwinning op bracelet dat jaar nadat hij eerder in de serie zowel de $1.000 No-Limit Hold'em als de $4.000 7-Card Stud titels had gewonnen.
Winnende hand: A♠7♠
1974 - Johnny Moss
De Grand Old Man of Poker voltooide de hattrick in 1974 door een deelnemersveld van 16 spelers te verslaan en een prijs van $ 160.000 op te eisen in het winner-takes-all toernooi.
Hij versloeg de toekomstige Poker Hall of Famer Crandell Addington heads-up om dit te doen.
Winnende hand: 3♠3♥
1975 - Brian "Sailor" Roberts
Dat jaar werd Main Event uitgebreid naar 21 spelers, maar het bleef een winner-takes-all-format, wat betekende dat Brian "Sailor" Roberts, een oude Texas Road Gambler met Doyle Brunson, $210.000 won door Bob Hooks te verslaan in heads-up spel. Voor zijn dood in 2016 onthulde Hooks echter dat de twee oude vrienden het zonder medeweten van Benny Binion met elkaar hadden gesplit.
Winnende hand: J♠J♥
1976 & 1977 - Doyle Brunson
In 1976 won Doyle Brunson het $5.000 2-7 Draw-evenement voor $80.250 en een bracelet. Hij is echter bekender omdat hij een veld van 22 spelers versloeg, waaronder Jesse Alto heads-up, om de WSOP Main Event van 1976 te winnen voor $220.000. Het jaar daarop keerde hij terug om het $ 1.000 7-Card Stud Split-evenement te winnen en zijn titel met succes te verdedigen door een deelnemersveld van 34 spelers te verslaan. Hij versloeg Gary "Bones" Berland in heads-up spel om de klus te klaren.
Winnende hand: "The Brunson" Ten-Deuce (10♠2♠ in 1976; 10♠2♥ in 1977)
1978 - Bobby Baldwin
Dit was het eerste jaar dat de WSOP Main Event geen winner-takes-all format had. Daarom werd de prijzenpot van $420.000 van de 42 spelers die meededen uitgekeerd aan de top vijf. Opnieuw moest Crandell Addington genoegen nemen met de tweede plaats, dit keer voor $84.000 aan prijzengeld, terwijl Bobby "The Owl" Baldwin het toernooi won voor $210.000.
Winnende hand: Q♦Q♣
1979 - Hal Fowler
De WSOP Main Event overschreed in 1979 voor het eerst de grens van 50 spelers. Met 54 deelnemers was er een prijzenpot van $540.000 gereserveerd voor de top vijf.
Hal Fowler schreef pokergeschiedenis door de eerste amateurspeler te worden die de titel won. Hij verdiende $270.000 door de doorgewinterde pro Bobby Hoff heads-up te verslaan.
Fowler stopte met pokeren na zijn overwinning en overleed jaren later, wat werd gedocumenteerd in het boek Ghosts at the Table van Des Wilson.
Winnende hand: Q♦Q♣
1980 & 1981 - Stu Ungar
Stuey "The Kid" Ungar, algemeen beschouwd als de beste Texas hold'em- en gin-speler aller tijden, veroverde de pokerwereld stormenderhand op weg naar het tweede decennium van de WSOP. In 1980 Main Event (73 spelers), ontkende Ungar Doyle Brunson een derde kampioenschap door de legende te verslaan in heads-up spel. Ungar won $ 365.000 voor zijn overwinning. Het jaar daarop keerde Ungar terug en verdedigde met succes zijn titel in een deelnemersveld van 75 spelers, goed voor een uitbetaling van $ 375.000 nadat hij Perry Green heads-up had verslagen. Ungar won dat jaar ook het $ 10.000 2-7 Draw toernooi voor $ 95.000 en een bracelet.
Winnende hand: 5♠4♠ in 1980 en A♥Q♥ in 1981
1982 - Jack Straus
Met zijn torenhoge lengte van 1.80 meter had Jack Straus de bijnaam "Treetop" en is hij de man die verantwoordelijk is voor het gezegde "A chip and a chair". Dat komt omdat hij in 1982 bij de WSOP Main Event een van de 104 spelers was (het was de eerste keer dat het toernooi in de drie cijfers kwam) die meedeed, en op de een of andere manier kwam hij terug nadat hij nog maar 500 fiches had. Straus zegevierde aan een zware finaletafel met Dewey Tomko (2e - $ 208.000), Berry Johnston (3e - $ 104.000) en Doyle Brunson (4e - $ 53.000). Hij verdiende $ 520.000 en de tweede bracelet van zijn carrière voor de overwinning. Straus overleed in 1988 op 58-jarige leeftijd terwijl hij high-stakes poker speelde in het Bicycle Casino in L.A. Hij werd datzelfde jaar postuum opgenomen in de Poker Hall of Fame.
Winnende hand: A♥10♠
1983 - Tom McEvoy
Het aantal deelnemers voor de WSOP Main Event van 1983 steeg naar 108 spelers en opnieuw ging Doyle Brunson diep. Hij viel uiteindelijk op de derde plaats voor $108.000 en liet twee satellite qualifiers, Tom McEvoy en Rod Peate, achter om heads-up te strijden. Het werd de langste heads-up match in de geschiedenis van Main Event met meer dan zeven uur (een record dat zou blijven staan tot de Main Event in 2006). McEvoy won uiteindelijk $540.000 en werd de eerste satellite qualifier die de Main Event won.
Het is ook de moeite waard om te vermelden dat de Ierse Donnacha O'Dea, die zesde werd voor $43.200, de eerste buitenlandse speler was die zelfs het geld haalde in de WSOP Main Event.
Winnende hand: Q♦Q♠
1984 - Jack Keller
Tijdens de WSOP voorronde van 1984 won "Gentleman" Jack Keller het $5.000 Seven Card Stud toernooi voor $137.500. Hij sloot af door een veld van 132 spelers te verslaan en ook het toernooi te winnen voor $660.000. Hij sloot af door een veld van 132 spelers te verslaan en ook de Main Event te winnen voor $660.000 nadat hij Byron "Cowboy" Wolford heads-up had verslagen. Keller, die in 1993 een derde bracelet won en in 1994 werd opgenomen in de Poker Hall of Fame, overleed in 2003.
De WSOP Main Event van 1984 betekende ook de eerste van drie opeenvolgende finaletafels voor Jesse Alto, die derde werd voor $ 132.000.
Winnende hand: 10♥10♠
1985 - Bill Smith
De WSOP Main Event van 1985 trok 141 spelers en het bleek een soort voorloper te zijn, want Berry Johnston en Hamid Dastmalchi, die respectievelijk derde en vijfde werden, zouden toekomstige WSOP Main Events winnen. Jesse Alto, die het jaar daarvoor derde werd, zat weer aan de finaletafel en werd zesde voor $42.000. Uiteindelijk versloeg Bill Smith TJ Cloutier heads-up en won de eerste prijs van bracelet en $700.000.
Winnende hand: 3♠3♥
1986 - Berry Johnston
Nadat hij derde was geworden bij de WSOP van 1985, keerde hij het jaar daarop terug en versloeg een veld van 141 spelers om de WSOP te winnen voor $570.000. De titelverdediger, Bill Smith, maakte een diepe run en eindigde op de vijfde plaats voor $51.300. Jesse Alto zat voor het derde jaar op rij aan de finaletafel op Main Event en eindigde uiteindelijk op de vierde plaats voor $62.700. Door op de 25e plaats te eindigen voor $ 10.000 werd Wendeen Eolis de eerste vrouw die in het geld eindigde bij de WSOP Main Event.
Winnende hand: A♠10♥
1987 & 1988 - Johnny Chan
Johnny Chan, ook wel bekend als "The Orient Express", had waarschijnlijk de grootste reeks in de WSOP Main Event geschiedenis. Eerst versloeg hij een deelnemersveld van 152 spelers om de WSOP van 1987 te winnen voor $625.000 en het jaar daarop verdedigde hij zijn titel met succes in een deelnemersveld van 167 spelers, goed voor $700.000. Om dat laatste te bereiken moest hij een jonge Erik Seidel heads-up verslaan en dat deed hij. Om dat laatste te bereiken moest hij een jonge Erik Seidel heads-up verslaan en deed dat in een scène die vereeuwigd werd in de film Rounders.
Chan, die de laatste speler was die de WSOP Main Event twee jaar achter elkaar won, maakte er bijna drie op rij van in 1989, maar moest genoegen nemen met een tweede plaats tegen Phil Hellmuth.
Winnende hand: A♠9♣ in 1987 en J♣9♣
1989 - Phil Hellmuth Jr
De WSOP van 1989, Main Event , trok 178 spelers en alle ogen waren gericht op Johnny Chan, die de voorgaande twee jaar had gewonnen. Verbazingwekkend genoeg ging hij opnieuw diep en leek het erop dat hij de drie-punter zou behalen. De 24-jarige nieuwkomer Phil Hellmuth Jr was echter een spelbreker. Hellmuth, die "The Poker Brat" zou worden en later de WSOP bracelet winnaar aller tijden zou worden, ontnam Chan een derde titel door hem op de tweede plaats uit te schakelen voor $302.000. Hellmuth, die de jongste speler ooit werd die het toernooi won, (hij verving Stu Ungar's overwinning in 1980) won $755.000 aan prijzengeld en de eerste van vele gouden bracelets.
Winnende hand: 9♣9♠
1990 - Mansour Matloubi
In een veld van 194 spelers had Stu Ungar na Dag 2 zo'n enorme chiplead opgebouwd dat hij, toen hij de rest van het toernooi miste vanwege een overdosis drugs, toch nog op de negende plaats eindigde voor $25.050 nadat hij orbit voor orbit werd "uitgeblind". Uiteindelijk was het de Iraans-Britse speler Mansour Matloubi die Hans "Tuna" Lund heads-up versloeg en het toernooi won voor $835.000.
Mansour werd de eerste niet-Amerikaan die de WSOP Main Event won.
Winnende hand: 6♥6♠
1991 - Brad Daugherty
De WSOP Main Event van 1991 overschreed voor het eerst de 200 deelnemers met 215 spelers. Dat jaar beloofde Binion's een eerste prijs van $1.000.000, waardoor de top behoorlijk zwaar was (de tweede plaats was $402.500). Brad Daugherty, oorspronkelijk uit Missouri, won de allereerste prijs van een miljoen dollar in de geschiedenis van de WSOP.
Winnende hand: K♠J♠
1992 - Hamid Dastmalchi
De WSOP Main Event kende in 1992 een zeldzame terugval in bezoekersaantallen, want het aantal van 201 spelers was 14 minder dan het jaar ervoor. Desondanks was er voor het tweede jaar op rij een hoofdprijs van $1 miljoen gegarandeerd. De in Iran geboren Hamid Dastmalchi won de prijs van zeven cijfers en liet runner-up Tom Jacobs achter met een troostprijs van $353.500.
Dastmalchi won uiteindelijk vier gouden WSOP bracelets in zijn carrière voordat hij na 2004 uit het spel verdween.
Winnende hand: 8♥4♣
1993 - Jim Bechtel
Aan de WSOP Main Event in 1993 deden 231 spelers mee, waaronder Mansour Matloubi, die het toernooi drie jaar eerder had gewonnen. Matloubi maakte nog een diepe run, maar ging uiteindelijk bust op de vierde plaats voor $120.000. Uiteindelijk was het katoenboer Jim Bechtel uit Arizona die Glenn Cozen versloeg en het toernooi won voor $1.000.000.
Het was een beetje verlossing voor Bechtel, die zesde was geworden in de WSOP Main Event van 1988.
Bechtel, die al tientallen jaren recreatief poker speelde, werd slechts de tweede amateur die de WSOP Main Event won sinds Hal Fowler in 1979.
In 2019 won Bechtel een tweede bracelet, waardoor de 26 jaar tussen bracelet overwinningen de langste periode in de WSOP geschiedenis werd.
Winnende hand: J♠6♠
1994 - Russ Hamilton
De 25e verjaardag (AKA silver anniversary) van de Main Event was een speciale, want de winnaar ontving niet alleen een eerste prijs van $1 miljoen, maar won ook zijn gewicht in zilver. Aan het toernooi deden 268 spelers mee, waaronder Russ Hamilton, die 43 zilverstaven ter waarde van $28.000 ontving na het winnen van het toernooi.
Hamilton werd een van de beruchtste spelers in de pokergeschiedenis door zijn betrokkenheid bij het Ultimate Bet-schandaal, waarbij hij grotendeels verantwoordelijk was voor het oplichten van spelers voor meer dan $6 miljoen.
Winnende hand: K♠8♥
1995 - Dan Harrington
De WSOP van 1995 was een goede voor Dan Harrington. Eerst won hij het $2.500 No-Limit Hold'em event voor $249.000 en een bracelet, en daarna deed hij er nog een schepje bovenop door een veld van 273 spelers te verslaan in de Main Event, goed voor $1.000.000. Barbara Enright werd de eerste (en tot nu toe enige) vrouw die de WSOP Main Event finaletafel haalde door vijfde te worden voor $114.180.
Eén plek beter deed Hamid Dastmalchi, WSOP-kampioen van 1992, het met $173.000 als vierde.
"Action Dan" zou later auteur worden van de baanbrekende Harrington on Hold'em boeken en de finaletafels halen van zowel de Main Event van 2003 als 2004.
Winnende hand: 9♦8♦
1996 - Huck Zaad
Aan de WSOP Main Event van 1996 Main, een van de weinige die niet werd opgenomen voor televisie-uitzending, deden 295 spelers mee en het was de jonge Huck Seed die Dr. Bruce Van Horn versloeg en de titel won voor $1.000.000 en hij won tevens zijn tweede bracelet. Seed heeft vier gouden WSOP bracelets en werd in 2020 opgenomen in de Poker Hall of Fame.
Winnende hand: 9♦8♦
1997 - Stu Ungar
Na het winnen van de WSOP Main Event in back-to-back jaren 1980 en 1981, viel Stu Ungar uit de gratie. Grotendeels te wijten aan zijn ongeremde drugsverslaving. In 1997 leek Ungar op de goede weg en was een van de 312 spelers die deelnam aan de WSOP Main Event van dat jaar. Toen hij de finaletafel haalde, die voor de eerste en enige keer buiten op Fremont Street werd gehouden, met meer dan een derde van de chips in het spel, leek dat voorbestemd. Ungar sloot het inderdaad af met $ 1 miljoen en zijn derde Main Event titel. Ungar had een ronde zonnebril op en droeg de overwinning op aan zijn dochter Stefanie.
Helaas kregen Ungars demonen de overhand en op 22 november 1998 overleed hij aan een overdosis.
Winnende hand: A♥4♣
1998 - Scotty Nguyen
Voor de eerste en enige keer in de geschiedenis van de WSOP begon de finaletafel van 1998 Main Event (350 spelers) met slechts vijf spelers. De in Vietnam geboren Scotty Nguyen begon als chipleader met Kevin McBride op de tweede plaats.
Zoals het hoort, ging de titel naar hen beiden en op een board met drie achten en twee negens voor een full house, schoof Nguyen all-in en sprak de onsterfelijke woorden,
"You call, it's gonna be all over, baby!".
McBride callde en zo werd Nguyen wereldkampioen voor $ 1 miljoen en zijn tweede bracelet.
Sindsdien heeft hij in totaal vijf gouden bracelets gewonnen en is hij lid geworden van de Poker Hall of Fame.
Winnende hand: J♦9♣
1999 - Noel Furlong
Bij de 1999 WSOP Main Event, een toernooi dat 393 spelers trok, wilde de kampioen uit 1996 Huck Seed voor de tweede keer winnen. Hij eindigde op de zesde plaats voor $167.700, terwijl Erik Seidel, de runner-up van 1988, het iets beter deed en vierde werd voor $279.500.
Nadat Padraig Parkinson op de derde plaats afviel, ging de titel naar Alan Goehring en de Ier Noel Furlong.
De Ier, al miljonair met zijn tapijtenbedrijf, won de hoofdprijs van $1 miljoen.
Winnende hand: 5♣5♦
2000 - Chris Ferguson
Het nieuwe millennium zag de WSOP Main Event een enorme stijging in bezoekersaantallen van 393 in 1999 naar 512 in 2000. Als gevolg daarvan werd de eerste prijs verhoogd naar $ 1,5 miljoen en werd gewonnen door Chris "Jesus" Fergsuon, die het geluk had om TJ Cloutier heads-up te verslaan. Laatstgenoemde kreeg de laatste van zijn chips all in preflop met aas-vrouw tegen de aas-negen van eerstgenoemde, maar een negen op de river betekende de beslissing voor Ferguson.
Ferguson, die zes gouden bracelets heeft gewonnen en de WSOP Player of the Year van 2017 was, heeft negatieve reacties gekregen voor zijn aandeel in het niet terugbetalen van spelers bij Full Tilt Poker na de gebeurtenissen van Black Friday.
Winnende hand: A♠9♣
2001 - Carlos Mortensen
Met 613 spelers was de WSOP Main Event in 2001 op dat moment het grootste live pokertoernooi ooit. Het was de eerste keer dat twee spelers prijzen van zeven cijfers in de wacht sleepten en het wordt algemeen beschouwd als een van de zwaarste Main Event finaletafels in de geschiedenis met onder andere Mike Matusow (6e - $239.765), Phil Hellmuth (5e - $303.705) en Phil Gordon (4e - $399.610).
Carlos Mortensen uit Spanje versloeg uiteindelijk Dewey Tomko heads-up en won de titel voor $1,5 miljoen. Hij deed dat door een straight te maken met koning-vrouw suited om pocket azen te kraken.
Tomko verdiende bijna $ 1,1 miljoen door op de tweede plaats te eindigen.
Winnende hand: K♣Q♣
2002 - Robert Varkonyi
De WSOP Main Event van 2002, waaraan 631 spelers deelnamen, was de eerste keer dat pocket cams (AKA hole card cams) werden gebruikt.
Amateur Robert Varkonyi versloeg Julian Gardner en won de titel en de eerste prijs van $ 2 miljoen.
Eerder aan de finaletafel gaf Phil Hellmuth commentaar toen hij zei dat als Varkonyi zou winnen, hij zijn hoofd zou kaalscheren. Hellmuth hield woord en liet zijn haar afscheren voor de camera's van ESPN.
Winnende hand: Q♦10♠
2003 - Chris Moneymaker
Niemand wist op dat moment dat de WSOP van 2003 de pokergeschiedenis voorgoed zou veranderen.
Dat kwam omdat de tot dan toe onbekende accountant Chris Moneymaker uit Tennessee, die via een online satellite van $86 binnenkwam, een veld van 839 spelers versloeg en het toernooi won voor $2,5 miljoen.
Door de seizoenspokerprof Sammy Farha te verslaan in heads-upspel, liet Moneymaker de massa's zien dat zelfs de kleine man kon winnen met poker.
Zijn overwinning was een van de belangrijkste vonken die de "Poker Boom" deden ontbranden, wat bleek uit de ongekende expansie van de jaren erna.
1995 Main Event kampioen Dan Harrington eindigde uiteindelijk als derde in het toernooi voor $ 650.000.
Winnende hand: 5♦4♠
2004 - Greg Raymer
Dankzij de overwinning van Chris Moneymaker het jaar ervoor, beleefde de WSOP van 2004 Main Event een explosieve opkomst met 2.576 spelers in Binion's Horseshoe. Dat was meer dan drie keer zoveel als het jaar ervoor! Een van de redenen voor de grote opkomst was het grote aantal online qualifiers, waaronder de uiteindelijke kampioen Greg "Fossilman" Raymer, die de eerste prijs van $5 miljoen in de wacht sleepte.
Voor het tweede jaar op rij zat Harrington aan de finaletafel, dit keer eindigde hij op de vierde plaats voor $ 1,5 miljoen.
Harringtons back-to-back finaletafels in de "boom"-jaren hielpen hem een vroege favoriet te worden onder pokerfans.
Winnende hand: 8♠8♦
2005 - Joe Hachem
Binion's Horseshoe, inclusief het WSOP-merk, was verkocht aan Caesars, dus het was geen verrassing dat ze hun ruimteproblemen oplosten door de serie te verhuizen naar het Rio All-Suite Hotel and Casino. De opkomst op Main Event verdubbelde dat jaar tot 5.619 bezoekers en de titelverdediger Greg Raymer maakte een diepe run en eindigde uiteindelijk op de 25e plaats.
Mike "The Mouth" Matusow was het eerste slachtoffer aan de finaletafel van dat jaar, terwijl de joviale Steve Dannenmann en de Australiër Joe Hachem het tot heads-upspel schopten.
Hachem eindigde als laatste speler en verdiende $7,5 miljoen voor zijn prestatie.
Aussie. Aussie. Aussie. Oi, Oi, Oi!"
De laatste twee dagen van de 2005 WSOP Main Event werden gespeeld in Binion's Horseshoe, de laatste keer dat er een WSOP toernooi zou worden gespeeld in de binnenstad.
Winnende hand: 7♣3♠
2006 - Jamie Gold
De "Poker Boom" was in volle gang op weg naar de WSOP van 2006 Main Event, een toernooi dat maar liefst 8.773 spelers zou trekken.
Dat was de grootste Main Event in de WSOP-geschiedenis, tot 2023, met een prijzenpot van $82.512.162.
Helaas zou de Unlawful Internet Gambling Enforcement Act van 2006 de groei al snel een halt toeroepen toen online aanbieders van de Amerikaanse markt werden verdreven, waardoor de stroom online qualifiers werd afgesneden.
Het Main Event van dat jaar, die live te bekijken was via Pay-Per-View, markeerde de eerste keer dat er een chip van 100K in het spel werd gebracht.
Hollywood-agent Jamie Gold begon de finaletafel met een grote chiplead, die hij helemaal uitspeelde om de hoofdprijs van $ 12 miljoen op te eisen, nog steeds de grootste eerste prijs ooit uitgereikt in de WSOP Main Event.
Winnende hand: Q♠9♣
2007 - Jerry Yang
Het aantal toeschouwers voor het WSOP 2007 Main Event daalde tot "slechts" 6.358 spelers, wat de eerste keer was sinds 1992 dat de Main Event een daling in deelnemers kende. Jerry Yang begon die finaletafel als de op één na kortste stack, maar hij versloeg zeven van zijn acht concurrenten op weg naar de overwinning. Yang, die een $ 225 live satellite won in het Pechanga Resort and Casino, zette zijn kleine investering om in een uitbetaling van $ 8,25 miljoen. Yang doneerde 10 procent van zijn winst aan verschillende goede doelen.
Winnende hand: 8♦8♣
2008 - Peter Eastgate
De 2008 WSOP Main Event was de eerste keer dat het "November Nine" concept werd ingevoerd. In plaats van rechtstreeks door te spelen naar een winnaar, stopte het spel toen de finaletafel van negen spelers werd bereikt.
Die spelers gingen dan op pauze tot november, waarna ze terugkeerden om naar een winnaar te spelen.
Het idee was dat een pauze van drie maanden mogelijkheden zou bieden om de wedstrijd te promoten, anticipatie te genereren en spelers de kans te geven om sponsormogelijkheden te zoeken.
Het toernooi van dat jaar trok 6.844 spelers en Peter Eastgate, 22 jaar uit Denemarken, won het toernooi voor $9.152.416. Hij overtrof Phil Hellmuth (24) als jongste speler die ooit de WSOP Main Event won.
Zijn record zou echter het jaar daarop verbroken worden.
Eastgate keerde terug in 2009 om zijn titel te verdedigen. Hij haalde Dag 6 maar werd 78e. Na 2010 verdween Eastgate grotendeels uit de pokerwereld.
Datzelfde jaar veilde hij zijn kampioenschap bracelet op eBay met een startbod van $16.000. Het werd verkocht voor $147.500. Het werd verkocht voor $147.500, wat gedoneerd werd aan de liefdadigheidsinstelling UNICEF.
Winnende hand: A♦5♠
2009 - Joe Cada
De 2009 WSOP Main Event trok 6.494 spelers en maakte opnieuw gebruik van het "November Nine" concept. Darvin Moon ging de hiaat in als chipleader en hij zou het in het heads-upspel opnemen tegen de jonge, 21-jarige online speler Joe Cada. De finaletafel van dat jaar duurde 364 handen, waarvan 88 handen heads-up, en uiteindelijk werd Moon uitgeschakeld door Cada, die de titel en de eerste plaatsprijs van $ 8.547.042 opeiste. Cada zou negen jaar later bijna weer de Main Event winnen toen hij vijfde werd van een veld van 7.874 spelers in de 2018 WSOP Main Event, goed voor $ 2,15 miljoen.
Cada werd de eerste voormalige kampioen die weer een finaletafel haalde sinds Dan Harrington.
Winnende hand: 9♦9♣
2010 - Jonathan Duhamel
De 2010 WSOP Main Event kende een mooie opkomst toen 7.319 spelers een prijzenpot van $68.798.600 creëerden. Jonathan Duhamel uit Canada begon als chipleader aan de finaletafel van de November Nine en hij streefde die positie helemaal uit naar de overwinning en eiste een eerste prijs van $8.944.310 op door John Racener te verslaan in het heads-upspel. Duhamel werd de eerste Canadese speler die de WSOP Main Event titel won.
Winnende hand: A♠J♥
2011 - Pius Heinz
De 2011 WSOP Main Event trok 6.865 spelers en bood een prijzenpot van $64.531.000. De finaletafel van de November Nine duurde 301 handen, waaronder 119 handen heads-up tussen de Duitser Pius Heinz en de Tsjech Martin Staszko. Heinz, die ervaring had met online spelen, eindigde als winnaar voor $8.715.638 en werd de eerste Duitse speler ooit die de titel won.
Winnende hand: A♠K♣
2012 - Greg Merson
De 2012 WSOP Main Event, die 6.598 spelers trok en $62.021.200 aan prijzengeld opleverde, verschoof van de "November Nine" naar oktober vanwege de presidentsverkiezingen van dat jaar. Het toernooi veranderde ook van vier naar slechts drie startdagen (wat zo zou blijven tot de WSOP Main Event van 2021 weer vier flights zou worden).
Dat jaar haalden twee vrouwen bijna de finaletafel, maar Elisabeth Hille en Gaelle Baumann bustten respectievelijk op de 11e en 10e plaats. Jesse Sylvia begon de finaletafel als chipleader, maar hij verloor uiteindelijk van Greg Merson in heads-up spel. De overwinning hielp Marson, die $8.531.853 aan prijzengeld verdiende, te eindigen als de WSOP Speler van het Jaar 2012 dankzij het winnen van de $10.000 NLHE Six-Handed voor $1.136.187.
Winnende hand: K♦5♦
2013 - Ryan Riess
De 2013 WSOP Main Event had 6.352 spelers die een prijzenpot van $ 59.708.800 genereerden. Carlos Mortensen, de kampioen van 2001, haalde bijna de finaletafel maar ging bust op de 10e plaats.
Mark Newhouse werd op de negende plaats uitgeschakeld aan de finaletafel, dezelfde plaats waar hij een jaar later zou eindigen.
Uiteindelijk was het Ryan Riess uit Michigan, die zijn sporen had verdiend in het WSOP Circuit, die Jay Farber heads-up versloeg en het toernooi won voor $8.361.570.
Winnende hand: A♥K♥
2014 - Martin Jacobson
Voor het WSOP Main Event 2014 garandeerden toernooifunctionarissen een eerste prijs van $10 miljoen, waardoor het toernooi enigszins topzwaar was. Met 6.683 spelers die een prijzenpot van $62.820.200 creëerden, zou de runner-up $5.147.911 mee naar huis nemen. Mark Newhouse werd de eerste speler die twee keer de November Nine haalde en nadat hij in 2013 negende werd, eindigde hij in 2014 op dezelfde plek.
De Zweed Martin Jacobson begon de November Nine finaletafel als de op één na kortste stack, maar hij gaf een clinic op weg naar de bracelet en de eerste prijs van zeven cijfers. Op dat moment was het de op vier na grootste uitbetaling in de geschiedenis van toernooipoker. Jacobsons overwinning wordt algemeen beschouwd als een van de meest indrukwekkende in de geschiedenis van het Main Event.
Winnende hand: 10♦10♥
2015 - Joe McKeehen
De 2015 WSOP Main Event trok 6.420 spelers die voor een prijzenpot van $60.348.000 zorgden. GGPoker ambassadeur Daniel Negreanu haalde bijna de November Nine finaletafel maar werd 11e voor $526.778.
Joe McKeehen begon de finaletafel met een grote chiplead - meer dan het dubbele van zijn naaste concurrent - en hij had een relatief soepele weg naar de overwinning.
McKeehen blijft toernooipoker verpletteren en voegde zelfs nog twee bracelets toe aan zijn pokerresumé, een in 2017 en meer recentelijk in 2020.
Winnende hand: A♥10♦
2016 - Qui Nguyen
De 2016 WSOP Main Event trok 6.737 spelers en bood een prijzenpot van $63.327.800. Een speler met de naam John Cynn eindigde 11e in dat toernooi voor $650.000, terwijl de bekende pokerveteraan Cliff "JohnnyBax" Josephy de negen november haalde als chipleader. Hij werd op de hielen gezeten door de Vietnamees-Amerikaanse pokerspeler Qui Nguyen.
Nguyen speelde een agressief en aanvallend spel aan de finaletafel en al snel had hij een grote chiplead in handen. Nadat Josephy op de derde plaats afviel, vocht Nguyen tegen Gordan Vayo in een lange 181-hand heads-up match. Nguyen won het toernooi uiteindelijk voor $8.005.310. Nguyen zou later een biografie uitbrengen, From Vietnam to Vegas! Hoe ik de World Series of Poker Main Event won
Winnende hand: K♣10♣
2017 - Scott Blumstein
Na bijna een decennium van de November Nine keerde de WSOP terug naar het uitspelen van de Main Event zonder onderbreking. Het toernooi trok 7.221 spelers, het grootste sinds 2010, en bood een prijzenpot van $ 67.877.400. Antoine Saout en Ben Lamb, die respectievelijk in 2009 en 2011 derde werden bij de WSOP Main Event , zaten allebei weer aan de finaletafel. Eerstgenoemde eindigde op de vijfde plaats voor $2 miljoen, terwijl laatstgenoemde op de negende plaats eindigde voor $1 miljoen. Daar tussenin eindigde Damian Salas uit Argentinië, die de WSOP van 2020 zou winnen, als zevende voor $1.425.000.
De titel ging naar Scott Blumstein uit New Jersey, die de finaletafel begon als chipleader, en Dan Ott.
In de 65e hand van het heads-upspel, en 246e van de finaletafel, won Blumstein de eerste prijs van $8,15 miljoen.
Winnende hand: A♥2♦
2018 - John Cynn
In 2016 beleefde John Cynn hartzeer toen hij bij de WSOP Main Event als 11e bustte voor $650.000, waardoor hij de finaletafel net miste. Twee jaar later vond hij verlossing door een veld van 7.874 spelers (het op één na grootste veld in de geschiedenis tot dan toe) te verslaan en de bracelet en $8,8 miljoen hoofdprijs te winnen. De finaletafel duurde 442 handen, waaronder 199 slopende heads-up handen tegen runner-up Tony Miles. WSOP-kampioen Joe Cada uit 2009 zat ook aan de finaletafel, maar kwam tekort voor een tweede titel en eindigde op de vijfde plaats voor $ 2,15 miljoen.
Winnende hand: K♣J♣
2019 - Hossein Ensan
De 2019 WSOP Main Event werd de op één na grootste in de geschiedenis met 8.569 spelers (alleen achter 2006) en bood een prijzenpot van $80.548.600. Hossein Ensan begon de finaletafel als chipleader en hij ging er vandoor voor een eerste plaats van $10 miljoen. Met zijn 55 jaar was Ensan de oudste Main Event kampioen sinds Noel Furlong in 1999. Hij werd ook de tweede Duitse speler die de Main Event won, na Pius Heinz in 2011.
Winnende hand: K♥K♣
2020 - Damian Salas
De traditionele zomerse World Series of Poker in Las Vegas werd onderbroken vanwege de wereldwijde pandemie, maar officials vonden een unieke manier om de traditie op Main Event voort te zetten door een online-live hybride aan te bieden. Spelers in de Verenigde Staten deden mee op WSOP.com (705 spelers) en speelden tot een finaletafel van negen, terwijl internationale spelers hetzelfde deden op GGPoker (674 spelers).
De finaletafels van beide speelden vervolgens live tot een winnaar (de binnenlandse finaletafel in het Rio All-Suite Hotel & Casino en de internationale in King's Casino in Tsjechië). Joseph Hebert won het WSOP.com-gedeelte voor $1.553.256 en Damian Salas het internationale GGPoker-gedeelte voor $1.550.969, waarna het duo het tegen elkaar opnam in een heads-up wedstrijd voor nog eens $1 miljoen en de bracelet.
Salas, die de WSOP 2017 had gefinisht, eindigde als winnaar en werd officieel de WSOP 2020 Main Event kampioen.
Winnende hand: K♦J♠
2021 - Koray Aldemir
De WSOP Main Event keerde in 2021 terug naar zijn traditionele live format, maar in plaats van in de gebruikelijke zomer in Las Vegas, werd het verplaatst naar een periode van 8 weken later in het jaar. Om mee te denken aan internationale spelers die de Verenigde Staten mochten bezoeken nadat de reisverbodbeperkingen waren versoepeld, voegden officials Dag 1E en 1F vluchten toe. In zes startdagen trok het toernooi 6.650 spelers, die een indrukwekkende prijzenpot van $62.011.250 opleverden.
De Duitse professionele pokerspeler Koray Aldemir, een vaste waarde in het high roller-circuit, zegevierde over de recreatieve speler George "Home Game" Holmes uit Atlanta en claimde zijn eerste bracelet en de eerste plaats prijs van $ 8 miljoen.
Aldemir zal de geschiedenis ingaan als de laatste Main Event kampioen in het Rio omdat de WSOP in 2022 naar een andere locatie verhuist.
Winnende Hand: 10♦7♦
2022 - Espen Jørstad
Het 2022 Main Event, op de hielen gezeten door het einde van de pandemie, zag een enorme toename in bezoekersaantallen met 8.663 spelers, die een totale prijzenpot van $80.782.475 opbouwden, die naar Las Vegas kwamen om poker te spelen. Het werd niet alleen het op één na grootste Main Event evenement, achter alleen het 2006 evenement met 110 spelers, maar het had ook een van de meest internationale finales met 6 landen die vertegenwoordigd waren.
Slechts 1 speler van de laatste 9 had ooit een bracelet gewonnen en dat was de Noor Espen Jørstad die zijn eerste eerder in de serie had gewonnen in het tag team-evenement.
De finaletafel duurde 215 handen over 2 dagen, waarvan 19 heads up, om tot een conclusie te komen. Uiteindelijk was het Espen Jørstad die het kampioenschap op zijn naam schreef.
Winnende hand: Q♦2♠
2023 - Daniel Weinman
In 2023 werden records gevestigd tijdens de World Series of Poker en de Main Event was geen uitzondering. In de serie zelf waren in totaal 115 bracelets te winnen, waarvan 20 online. Er werd verwacht dat de Main Event zelf records zou breken en dat gebeurde ook, want er deden in totaal 10.043 spelers mee aan het evenement, waarmee het vorige record van 8.773 werd verbroken. In totaal werd de prijzenpot opgebouwd tot een ongelofelijke $93.399.900 met een record van $12.100.000 voor de eerste plaats.
De finaletafel was snel, met slechts 164 handen in 2 dagen, waaronder 24 handen 3-way spel en nog eens 24 heads-up. Toen de laatste hand werd gespeeld, was het de Amerikaan Daniel Weinman die de overwinning opeiste en de recordboeken inging.
Winnende hand: K♣J♦